Zijn vader was een bekend fotograaf en het sprak vanzelf dat Man naar de kunst-academie ging(in New York), waar hij zich tot schilder ontwikkelde. Zijn eerste solo expositie had hij al in 1912. Aanvankelijk is de invloed van het populaire kubisme te zien, maar als hij Marcel Duchamp ontmoet gaat beweging in de vorm van herhalingen een rol spelen.
Het schilderen was na 1917 niet meer echt een uitdaging en daarom begon hij objecten te maken en ging hij experimenteren met fototechnieken. Zijn ready mades, bijvoorbeeld zijn Enigma van Isidora Duncan, bestaat uit een ingepakte naaimachine met koorden dichtgeknoopt, hadden succes. Wereldberoemd is zijn strijkijzer, waarvan de onderkant voorzien is van spijkertjes.
Met de fototechnische experimenten ontwikkelde hij
Rayographs, waarbij geen camera te pas kwam. Hij belichtte direct het fotopapier waarop allerlei voorwerpen waren geplaatst.
Solarisaties waarbij de negatieven over- en onderbelicht worden.
In 1921 arriveerde Ray in Parijs en sloot onmiddellijk vriendschap met de surrealisten. In 1926 toonde hij schilderijen en objecten inde Gallerie Surrealiste.
Hij begon net als Dali en Bunuel te filmen, maar hield daar vrij snel mee op.
Toen de Nazi's dreigde Parijs in te nemen, vertrok hij naar Californië VS waar hij fotografie doceerde en een aandeel had in diverse films.
Na de oorlog ging hij terug naar Frankrijk, waar hij een eigen procede voor kleurenfotografie ontwikkelde. Tot zijn dood kreeg hij alom waardering. De Pop Art zag in hem een 'godfather'.
